Friday, March 29, 2013

रात दी रानी


राती दी बुक्कली च सुत्ती दी कञका दी अक्ख खु'ल्ली
कच्छ-कोल अश्कें कुतै अतरै दी शीशी डु'ल्ली ।
 कञका ने माऊ गी पुच्छेआ----
मां ,एह् केह् झुल्लेआ जे रात उट्ठी मैह्‌की ।
मां बोल्ली , बड़ी सरगोशी नै भेतली गल्ल खोह्‌ल्ली
रात रोज मैह्‌कदी ऐ ,मेरिये धिये,तदूं थमां जदूं
राती दी रानी ते रजनीगंधा ने मठोंदी खश्बो गी डक्की रक्खना चाहेआ
उसी छपैलने खातर सोह्‌ल,
कुंगली  कलियें ओठ ले मीटी, साह् लेआ हा घोटी ।
 पर दिन घरोंदे तगर दम लगा घटोन ,जिंद लगी छरोन ,
तां लज्ज गेई ही भुल्ली , मूंह् गेआ खुऱल्ली,
ओठ पे खिड़ी ते खश्बो गेई डुऱल्ली ।
ब्हाऊ ने झट्ट दित्ती खलारी ते रात उट्ठी ही मैह्‌की ।
अदूं  थमां रात रोज मैह्‌कदी ऐ, रोज मैह्‌कग, मैह्‌कदी रौह्‌ग तदूं तगर
जदूं तगर रात दी रानी ते रजनीगंधा रौह्‌ङन ।

No comments:

Post a Comment